Słowa

Z tymi słowami to jest tak, że lubią się kłębić. Jak chmury. Czasem ułożą się w jakiś obraz, lecz w większości są trochę poszarpane, a myśli, jak podmuch wiatru, tworzą z nich tylko bezkształtny puch. Nie zawsze umiem je ułożyć. Czasem są delikatne jak piórko i tylko muskają brzegi warg. Drgają delikatnie. Tańczą na opuszkach palców, figlarne chochliki. Chowają się przede mną i ze śmiechem wyglądają zza rogu. Śmieją się perliście, radośnie, gotowe by je złapać. Nie zawsze potrafię. Są, czujesz je, a jakby ich nie było. Czasem lepiej poczekać. Same przyjdą, gdy zgłodnieją. Jak koty. Na wszystko jest czas.

Hanka V. Mody

Nie jestem idealna

Nie, nie jestem idealna. I nie, nie jestem lepsza od innych. Ale tak, czasem się za lepszą uważam. Nie, nie będę udawać, że jest inaczej. Przyznaję się przed sobą i przed Wami, że tak jest. Znacie to? To takie ludzkie co? Nie aspiruję do pozycji Boga, ale staram się być lepsza. Nie od niego, od siebie. Różnie z tym staraniem bywa. Upadałam setki razy, popełniałam setki błędów. Wiele jeszcze popełnię i wiele upadków przede mną. Wstaję jednak i idę dalej, co będę tak leżeć? Czasem uważam się też za gorszą od innych. Właśnie za te upadki. Czasem siebie kocham, czasem się na siebie złoszczę. Staram się być dla siebie dobra. Staram się. A czasem po prostu chcę by mnie ktoś przytulił. Continue reading „Nie jestem idealna”

O czarownicach

Kiedyś mężczyźni, którzy bali się mądrych kobiet nazywali je czarownicami i palili na stosie. Teraz mówią na nie „pojebane feministki” i jakby mogli, to też by je spalili. Albo przynajmniej utopii. Żeby zeszły im z oczu. Tylko dlatego, że one już nie chcą im służyć. A Pan i właTca musi mieć kim rządzić, inaczej jest nikim. I oni dobrze wiedzą, że są nikim. Dlatego tak bardzo się boją i tak bardzo nienawidzą. Mówią „kobieta musi być kobieca”. Ale dla nich oznacza to „musi słuchać mężczyzny, a on sobie poleży gdy ona będzie robić obiad a później loda”. Prawdziwej kobiecości się boją. Przeraża ich ona i nie wiedzą jak się z nią obchodzić. Continue reading „O czarownicach”

Jak zwykle przydługi post o dzieciach, cyckach i innych obrzydliwościach

Przyznaję, że nie mam dzieci. I nawet niespecjalnie je lubię. Nie wiem jak to to obsługiwać i jak z tym postępować. To nie znaczy, że nie mam, czy też nie mogę mieć zdania. Jak ja to lubię… „Nie masz dziecka to nie wiesz” albo… „Jak będziesz miała dziecko to zrozumiesz”. Jakbym teraz była istotą bezrozumną i nie wiedziała co jest dla mnie w życiu ważne. Nie mam też penisa, ale co nieco jednak w temacie wiem. Mam za to jedną znajomą, która próbuje mi wmówić, gdy mówię jej, że nigdy bym nie oddała psa czy kota jeśli miałabym już to dziecko, że oczywiście nie wiem co mówię bo dziecko to dziecko a zwierzę to zwierzę. I ja się zgadzam. Nie zgadzam się jedynie z tym, że to zwierzę można od tak sobie oddać. I niezależnie od tego czy mam małego potworka czy nie, wiem jakbym się zachowała, bo wiem jak zostałam wychowana i jakie są moje przekonania na ten temat. No ale ona wie lepiej. Ja natomiast wiem, że tacy ludzie powinni mieć dożywotni zakaz posiadania zwierząt i najlepiej dzieci też. Bo wychowają je na takie same bezempatyczne istoty. Continue reading „Jak zwykle przydługi post o dzieciach, cyckach i innych obrzydliwościach”

Body Positive czyli gruba przesada

Natchło mnie. A wiadomo, że jak mnie natchnie to się zaraz z Wami tym dzielę. A dokładniej to znajomy mnie natchł. Znajomy, który lubi kobiety kobiece. I chwała mu za to. Bo chyba o to w kobiecie chodzi, żeby miała co nieco i tu i tam a nawet siam. Muszę tak mówić, bo sama mam, to się jakoś pocieszam. Cała ta akcja Body Positive jest fajna bo uczy nas i pokazuje jak jesteśmy różni i że nikt nie jest idealny (pytanie czym jest ten ideał, bo jak wiadomo kanon piękna się zmienia). Zostańmy więc przy „różni” . Każdy inny i każdy piękny. Wystarczy pójść na plażę nudystów i wszelkie kompleksy przestają istnieć. Naprawdę polecam. Terapia ekspresowa. Jestem za tym by kochać siebie, swoje ciało, akceptować się w pełni, niezależnie od kilogramów. Jednemu za mało tu, drugiemu za dużo tam i fajnie. Nie oceniajmy bo nie wiemy czemu ktoś wygląda tak a nie inaczej. Nasze ciało to nasza historia i nasza świątynia. Dbajmy o nie dając mu miłość. I tu właśnie pojawia mi się ale… Continue reading „Body Positive czyli gruba przesada”

Rozumiem, przecież jesteś kobietą…

Usłyszałam to zdanie od bliskiego mi mężczyzny i powstał w mojej głowie post. Zdając sobie sprawę jaki wydźwięk ma to powiedzenie postanowiłam zapytać inne kobiety o ich odczucia gdy słyszą coś takiego. No i się zaczęło. Większość była oburzona a część reagowała wręcz agresywnie. 233 komentarze pod postem. Odezwało się nawet kilku mężczyzn, że zaraz by dziada pogoniła. Specjalnie nie podawałam kontekstu ani intencji, chciałam znać pierwsze skojarzenia. No i poznałam. I teraz się zastanawiam dlaczego tak jest, dlaczego tak źle się to kojarzy i „wywołuje wkurwa” i poczucie lekceważenia.

Continue reading „Rozumiem, przecież jesteś kobietą…”

Co wypada a co nie, czyli dlaczego nie szydełkuję

Wrzuciłam ostatnio na pewną grupę pisarską moją opinię o przeczytanej książce. Zaraz się znalazł chętny by komentować, że fajnie, fajnie, ale wydawnictwo w jakim została wydana ta książka jest be. Czyli, że co? Już nie oceniamy książki po okładce? Teraz będziemy po wydawnictwie? Ci, co choć trochę mnie znają, wiedzą, że jestem ostatnią, by komuś słodzić na wyrost. Jak coś jest dobre, czy mi się podoba, to mówię, jak nie, to milczę. Chyba, że pytają, wtedy mówię bez ogródek. Albo jak kogoś lubię i wiem, że przyjmie z godnością słowa krytyki to też mówię, by się więcej nie kompromitował. Continue reading „Co wypada a co nie, czyli dlaczego nie szydełkuję”

O wirtualnej wymianie myśli i po co ja w ogóle tutaj piszę

Cześć z osób znam osobiście, część tylko wirtualnie, kilkoro z Was pewnie jeszcze poznam w realu, a większości zapewne nie. Zdarza mi się rozmawiać z niektórymi przez telefon , choć nie widziałam ich na oczy i może wcale nie zobaczę. Tak zwany real przenika się z wirtualem. Ale przecież istniejecie naprawdę i na dowód tego nie potrzebuję skanu Waszych danych. Czy to tylko erzac „prawdziwych” znajomości? I tu warto zadać pytanie o tę prawdziwość. Czym ona jest? Continue reading „O wirtualnej wymianie myśli i po co ja w ogóle tutaj piszę”

Rozmyślania przy niedzieli

Czyli zabawa z semantyką i co znaczy dla mnie dorosnąć

Taka mnie myśl dziś naszła, gdy sprzątałam szafę, że na wszystko w życiu jest odpowiedni czas i miejsce. Że nie ma co przyspieszać. Tao mówi „nie pchaj rzeki” i to jest jedna z mądrzejszych sentencji jakie słyszałam. Lubimy się przywiązywać, a czasem trzeba zrobić miejsce żeby przyszło nowe. Odkurzyć kąty, wyrzucić rzeczy czy rozstać się z niektórymi ludźmi. Ich czas już w naszym życiu minął, byli dobrzy na daną chwilę, nie ma się co kurczowo trzymać. Ci, którzy mają przy nas być, będą. Nie na siłę. Lepiej wyciągnąć wnioski i puścić to, co nam nie służy. Co jest za ciasne, albo za duże, zużyte czy niewygodne. Na to miejsce przyjdzie coś nowego i ktoś nowy. Na przykład nowi MY. Continue reading „Rozmyślania przy niedzieli”